Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Μια έξυπνη ιδέα για να επιδιορθώσετε τα τριμμένα γόνατα! 








Για περισσότερες πληροφορίες για το συγκεκριμένο σχέδιο - και όχι μόνο - δείτε παρακάτω: 

http://refashionco-op.blogspot.co.uk/2011/11/cute-fix-for-hole-in-knee-of-jeans.html


tpar screaming mom 600x412 ΤΕΛΟΣ! Δε θα ξαναφωνάξουμε ποτέ στα παιδιά μας!

Ένα κείμενο που περιγράφει με απλότητα τις πληγές που προκαλούν οι φωνές μας 
στους μικρούς μας άγγελους.....

ΕΝΩ ΕΣΥ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΣ…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, 
να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…

Ενώ εσύ μου φώναζες, με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω 
αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα
να του φερόμαστε άσχημα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, 
το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…

Ενώ εσύ μου φώναζες, θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…

Ενώ εσύ μου φώναζες, αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…

Ενώ εσύ μου φώναζες, ήμουν μόνος μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, σκεφτόμουν ότι δεν μ’ αγαπάς πια…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα 
σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω….

Ενώ εσύ μου φώναζες, δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, 
για να μη γίνω σαν εσένα…




Πηγή : mikroimegaloi.gr

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Μια νέα μέθοδος πειθαρχίας  με... αποτέλεσμα!

Μια νέα μέθοδος πειθαρχίας με... αποτέλεσμα!


      Η πειθαρχία σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να ταυτίζεται με την τιμωρία. Πειθαρχία σημαίνει σωστή καθοδήγηση και κυρίως θετική συμπεριφορά. Στο best seller του Power of Positive Parenting: A Wonderful Way to Raise Children, ο διάσημος παιδαγωγός Glenn Latham μας δίνει 10 συμβουλές για να εφαρμόσουμε τη θετική καθοδήγηση, μια νέα και αποτελεσματική μέθοδος πειθαρχίας.
    Στα πλαίσια της διαπαιδαγώγησης η τιμωρία και η πειθαρχία είναι έννοιες που πολλές φορές συγχέονται. Στην πραγματικότητα όμως διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Η πειθαρχία έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα και αφορά στην καθοδήγηση του παιδιού και στην εκμάθηση ασφαλών συμπεριφορών και αυτοελέγχου. Αντίθετα, η τιμωρία είναι απλώς μια σκληρή πράξη  που επιδιώκει να συμμορφώσει το παιδί και να το καταστήσει υπάκουο. Η πειθαρχία είναι μια θετική, προληπτική διαδικασία που βοηθάει το παιδί να ελέγχει τη συμπεριφορά του, ώστε να μπορεί από μόνο του να κάνει επιλογές και να παίρνει αποφάσεις. Όμως για να μπορέσουμε να θέσουμε τους δικούς μας κανόνες πειθαρχίας, αρχικά πρέπει να πλησιάσουμε το παιδί, να συνδεθούμε μαζί του, να το αγαπήσουμε και κυρίως να το κατανοήσουμε. Αυτοί είναι και οι κανόνες της θεωρίας του Positive Parenting, δηλαδή της Θετικής Καθοδήγησης!

1. Η θετική καθοδήγηση ξεκινά από τη στιγμή που θα δημιουργήσουμε μια στενή σχέση με το παιδί μας
Η πιο αποτελεσματική στρατηγική πειθαρχίας είναι να νιώθει το παιδί δεμένο μαζί μας, να αισθάνεται τρυφερότητα και αγάπη για εμάς, έτσι ώστε να θέλει από μόνο του να μας ευχαριστήσει.
 
2. Αξιολογήστε το κατά πόσο οι «στρατηγικές πειθαρχίας» δημιουργούν ρήγματα στη σχέση σας με το παιδί
Σκεφτείτε ότι στόχος σας είναι να το καθοδηγήσετε με αγάπη και όχι να το τιμωρήσετε. Η τιμωρία έχει καταστροφικές συνέπειες για τη μεταξύ σας σχέση ενώ θα τροφοδοτήσει την άσχημη συμπεριφορά από την πλευρά του παιδιού σας. Από την άλλη η θετική καθοδήγηση θέτει μεν όρια αλλά με τρόπο που δείχνει κατανόηση βοηθώντας έτσι το παιδί να βελτιώσει τη συμπεριφορά του και να μην παραμένει θυμωμένο μαζί σας. 

3. Αν μια συμπεριφορά σας, σας αποξενώνει από το παιδί, διορθώστε την
Τα παιδιά συνήθως συμπεριφέρονται άσχημα όταν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και όταν αισθάνονται ότι έχουν «απομακρυνθεί» από τους γονείς τους. Εστιάστε στα συναισθήματα που μπορεί να έχει το παιδί σας σε κάθε περίσταση και μιλήστε του για αυτά έχοντας ταυτόχρονα σωματική επαφή μαζί του. Για παράδειγμα, χαμηλώστε στο ύψος του, κοιτάξτε το στα μάτια και πείτε του «είσαι πολύ θυμωμένος αλλά δεν χρειάζεται να δαγκώνεις τους άλλους». Ή σηκώστε το ψηλά και πείτε του: «θα ήθελες να μπορούσες να παίξεις περισσότερο αλλά είναι ώρα για ύπνο».

4. Μην διστάσετε να θέσετε τα απαραίτητα όρια, αλλά κάντε το με καλοσύνη
Ναι, είναι πολύ δύσκολο για εμάς κάποιες φορές να επιβάλλουμε κανόνες και ταυτόχρονα να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από τα μάτια των παιδιών. Δεν είναι όμως ακατόρθωτο! Θυμηθείτε πως όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι οι άλλοι τα καταλαβαίνουν, είναι πιο εύκολο για αυτά να αποδεχτούν κάποιους κανόνες. 

5. Αν τεθεί ζήτημα σωματικού κινδύνου, παρέμβετε άμεσα για να θέσετε όρια, δείχνοντας ταυτόχρονα κατανόηση
Για παράδειγμα, πείτε του: «Ο κανόνας είναι ότι δεν χτυπάμε, ακόμα και αν έχεις νευριάσει τόσο πολύ επειδή σε κοροϊδεύει. Ας καθίσουμε να το συζητήσουμε».     

6. Η ανυπακοή είναι συνήθως αποτέλεσμα ενός προβλήματος στη μεταξύ σας σχέση
Αν το παιδί σας δεν αποδέχεται τους κανόνες που θέτετε σημαίνει πως η σχέση σας δεν είναι αρκετά δυνατή για να το καθοδηγήσετε. Αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους κατά καιρούς. Τι να κάνετε; Σκεφτείτε με ποιον τρόπο θα ενδυναμώσετε τη σχέση σας. Αντιθέτως αν προκαλέσετε μια διαμάχη θα καταφέρετε να κάνετε πιο βαθιά τη ρήξη μεταξύ σας.   

7. Αποφύγετε να το στέλνετε τιμωρία στο δωμάτιο του
Η τιμωρία στο δωμάτιο ή σε οποιοδήποτε χώρο απομόνωσης θυμίζει περισσότερο εξορία. Το παιδί μέσα από αυτό νιώθει απομονωμένο και ταπεινωμένο, συναισθήματα δηλαδή που περισσότερο διαβρώνουν παρά ενισχύουν τη σχέση μας με το παιδί. 

8. Αποφύγετε την στρατηγική των επιπτώσεων  
Η στρατηγική των επιπτώσεων μπορεί να δώσει λανθασμένα μαθήματα αν εσείς είστε αυτοί που δημιουργείτε τις επιπτώσεις και δεν έρχονται ως φυσικό επακόλουθο των πράξεων των παιδιών. Συχνά οι γονείς λένε στα παιδιά: «οι πράξεις σου θα έχουν τις επιπτώσεις τους». Για παράδειγμα: «Αν με αναγκάσεις να σταματήσω το αυτοκίνητο, αυτό θα έχει επιπτώσεις». Αυτή η απειλή στην ουσία αποτελεί μια σκληρή τιμωρία. Ναι, τα παιδιά μπορούν να μάθουν πολλά για τις επιπτώσεις των πράξεων τους, αλλά θα πρέπει να το μάθουν από μόνα τους. Αν ξεχάσουν να πάρουν το φαγητό τους στο σχολείο, ναι θα πεινάσουν. Αλλά θα φταίνε μόνο εκείνα!  

9. Αυτό που σκέφτεστε και νιώθετε είναι πιο σημαντικό από την όποια αντίδραση του παιδιού
Τα παιδιά συνήθως κάνουν αυτό που θέλουν οι γονείς αν οι τελευταίοι το ζητήσουν με αγάπη. Βρείτε τρόπους να είστε περισσότερο θετικοί από αρνητικοί, έτσι ώστε να ανταποκρίνονται αναλόγως και τα παιδιά σας στη δική σας γενναιοδωρία. Για παράδειγμα αντί για όχι δε θα καθαρίσω το δωμάτιο σου, πείτε: «Ναι, ήρθε η ώρα να καθαρίσουμε το δωμάτιο, και ναι, θα σε βοηθήσω!». Το παιδί θα νιώσει αμέσως τη γενναιοδωρία σας και θα ανταποκριθεί θετικά σ’ αυτήν!

10. Μέσα από τον τρόπο που αντιμετωπίζετε το παιδί σας, θα μάθει και εκείνο να αντιμετωπίζει τον εαυτό του
Αν είστε σκληροί μαζί του θα αντιμετωπίζει και εκείνο με σκληρότητα τον εαυτό του. Αν το αντιμετωπίζετε με αγάπη και θέτετε ξεκάθαρα όρια τότε με τον ίδιο τρόπο θα θέτει και εκείνο όρια στον εαυτό του.



Πηγή: www.imommy.gr

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014


30 Υπέροχες Φωτογραφίες Παιδιών που Παίζουν Από Όλο τον Κόσμο

       Ανεξάρτητα από το πολιτιστικό τους υπόβαθρο ή την οικονομική τους κατάσταση, τα παιδιά θα βρίσκουν πάντα ευφάνταστους τρόπους διασκέδασης. Η αστείρευτη φαντασία τους και οι μαγικές στιγμές της παιδικής ηλικίας, όταν συλλαμβάνονται από τη φωτογραφική μηχανή ενός ταλαντούχου φωτογράφου μπορεί να έχουν ένα εξαίσιο αποτέλεσμα. Αυτές οι 33 φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι η παιδική ηλικία μπορεί να είναι υπέροχη, δεν έχει σημασία που πας.
        Πολλοί στο δυτικό κόσμο φοβούνται ότι η τεχνολογία κάνει τα σημερινά παιδιά να χάνουν την επαφή με τη φύση και με τη δημιουργικότητά τους, και ενώ υπάρχουν έντονες διαφωνίες για την πνευματική διέγερση που φέρουν οι εφαρμογές και τα προγράμματα για τα παιδιά, υπάρχουν επίσης πολλά που πρέπει να ειπωθούν για το απλό παιχνίδι με ένα ραβδί στη λάσπη ή την εξερεύνηση σε ένα λιβάδι.
    Καλώς ή κακώς, τα παιδιά σε αυτές τις φωτογραφίες φαίνονται απολύτως χαρούμενα διασκεδάζοντας με τους δικούς τους τρόπους. Για εμάς τους ενήλικες, είναι σημαντικό να μην αφήσουμε την εξουθενωμένη και κατάκοπη εμπειρία μας να καταπνίξει την παιδαριώδη αισιοδοξία και φαντασία μας!




Indonesia


Image credits: Ipoenk Graphic
Image credits: Agoes Antara
Image credits: I Gede Lila Kantiana
Image credits: Gede Lila Kantiana

Russia

Image credits: Elena Shumilova

Burkina Faso

Image credits: Òscar Tardío

Myanmar

Image credits: Chan Kwok Hung

Tajikistan

Image credits: Damon Lynch

India

Image credits: Sandee Pachetan
Image Credits: Sudharsan Ravikumar
Image credits: Mukund Images

Vietnam

Image Credits: HT KëñShï

Ghana

Image credits: Terry White

Estonia

Image credits: Elika Hunt

Thailand

Image credits: Sarawut Intarob
Image credits: Sarawut Intarob
Image credits: Sarawut Intarob

South Africa

Image credits: Muhammed Muheisen
Source: tinosoriano.com

Peru

Image credits: Enrique Castro-Mendivil

Ethiopia

Image credits: Csilla Zelko

Italy

Image credits: Michael Potyomin

Israel

Image credits: Dima Vazinovich

USA

Image credits: Jake Olson

Indonesia #2

Image credits: Rio Rinaldi Rachmatullah
Image credits: James Khoo
Image credits: Hendrik Priyanto
Image Credits: Mio Cade

Uganda

Image credits: John Van Den Hende

Romania

Image credits: Elena Simona Craciun

Russia


Image credits: Elena Shumilova

Πηγή: http://www.boredpanda.com




Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Πώς να ενθαρρύνετε τα παιδιά να παίξουν


Συχνά γονείς με ρωτούν… «Το παιδί μου δεν ενδιαφέρεται να παίξει με τίποτε άλλο εκτός από… γιατί;» ή «Όταν είμαστε στο σπίτι με ακολουθεί από πίσω αντί να παίξει με τα παιχνίδια του, τι φταίει;» και «Μόνο η τηλεόραση το ενδιαφέρει, παρόλο που το δωμάτιό του είναι γεμάτο παιχνίδια».

Δυστυχώς θεωρείται δεδομένο ότι ένα παιδί ξέρει να παίζει, αλλά δεν είναι αλήθεια. Οι ενήλικες πάλι το αντιμετωπίζουμε πολλές φορές σαν μια ποταπή ενασχόληση, χάσιμο χρόνου και ανωριμότητα. Ξεχνάμε όμως κάτι πολύ βασικό… ακόμη κι εμείς οι ενήλικες έχουμε ανάγκη να παίξουμε, με τους φίλους μας, τους συναδέλφους ή με το σύντροφό μας, πόσο μάλλον ένα παιδί.

Τι μπορούμε να προσέξουμε λοιπόν ώστε να διευκολύνουμε το παιδί μας για να παίξει;

Το πρώτο που πρέπει να προσέξετε είναι η σταθερή θέση του σώματος του παιδιού. Εάν το παιδί σπαταλά ενέργεια προκειμένου να μπορέσει να κρατήσει το σώμα του σε όρθια θέση, φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο του είναι να χρησιμοποιήσει τα χέρια του για να παίξει με ένα παιχνίδι. Ας μην ξεχνάμε ότι συχνά συνυπάρχουν δυσκολίες στη λεπτή κίνηση, τον αμφίπλευρο συντονισμό ή ακόμη και δυσκολίες στο πέρασμα της μέσης γραμμής του σώματος και με όλα αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το ένα χέρι του για να στηριχθεί.
Βάλτε το παιδί να καθίσει ανάμεσα στα πόδια σας ή με την πλάτη στον τοίχο ή στον καναπέ. Βάλτε δίπλα του μαξιλάρια, πετσέτες ή άλλα αντικείμενα προκειμένου να στηριχθεί καλύτερα ο κορμός του. Εάν πάλι συνηθίζει να κάθεται σε θέση W στο πάτωμα, διορθώστε το βάζοντάς το να καθίσει ιππαστί σε ένα κύλινδρο ή οκλαδόν στο πάτωμα. Είναι τόσο απλό, ωστόσο θα δείτε διαφορά στη διάθεση του παιδιού για παιχνίδι.

Μην ξεχνάτε να προθερμαίνετε το παιδί. Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό, ωστόσο δεν είναι. Τα χέρια του παιδιού σας ενδέχεται να χρειάζονται προθέρμανση. Για διάφορους λόγους, είναι ενδεχόμενο να πρέπει ν’ αφυπνίσετε τα χέρια του παιδιού πριν από το παιχνίδι. Πάρτε τα χέρια του παιδιού στα δικά σας και ασκείστε πίεση από τον καρπό προς τα δάχτυλα. Η πίεση θα πρέπει να είναι δυνατή ή πολύ δυνατή, ανάλογα πάντα με το παιδί. Θυμηθείτε ότι τα ιδιοδεκτικά ερεθίσματα βοηθούν το σώμα να ενεργοποιηθεί και να οργανωθεί. Επίσης μπορείτε να του δώσετε κάποιο αντικείμενο να κρατήσει, να σπρώξει στο πάτωμα ή ένα μπαλάκι για να πιέσει.
Ίσως σ’ εσάς να δείχνουν άνευ σημασίας όσα περιγράψαμε, ωστόσο είναι πολύ σημαντικά για ένα παιδί με δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία.

Επίσης σημαντικό είναι να προετοιμάζουμε το παιδί για το τι πρόκειται να συμβεί αλλά και πόση ώρα θα διαρκέσει (εφόσον είναι μεγαλύτερης ηλικίας). Θυμηθείτε ότι δραστηριότητες με ευδιάκριτη έναρξη και λήξη (πχ. πετάω μπάλες στο καλάθι: τελειώνει όταν τελειώσουν οι μπάλες στη σακούλα δίπλα μου) είναι πιο δομημένες και βοηθούν το παιδί να οργανωθεί στο «εδώ και τώρα». Αν πάλι ασχοληθούμε με κάτι λιγότερο δομημένο, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο παιχνίδι (πχ. μπάλα, τουβλάκια, κλπ), όπως το να παίξουμε αεροπλανάκι με το σώμα μας, μποροόυμε να ενημερώσουμε το παιδί, πόσες επαναλήψεις να περιμένει. Μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείται το σώμα και τη φαντασία σας, είναι πιο σημαντικό από το πιο πολύχρωμο και ακριβό παιχνίδι!

Μην επιμένετε αποκλειστικά σε θεραπευτικά παιχνίδια. Οι γονείς συνήθως μας ρωτούν ποια εκπαιδευτικά ή θεραπευτικά παιχνίδια να επιλέξουν για τα παιδιά τους και σωστά κάνουν. Ωστόσο, όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη για κάθε είδους παιχνίδι και ακόμα και το «ανούσιο» παιχνίδι τους κάνει πολλές φορές καλό. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι θα πρέπει να είναι διασκεδαστικό και να προκαλείται από εσωτερικό κίνητρο, αλλιώς δεν μας διδάσκει. Οπότε αν το παιδί σας χρησιμοποιήσει ένα παιχνίδι για άλλο σκοπό από εκείνον για τον οποίο το προόριζε ο κατασκευαστής του, επιτρέψτε το και στη συνέχεια προκαλέστε το παιδί να εφεύρει κι άλλους τρόπους για να το χρησιμοποιήσει. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείται ολόκληρος ο μηχανισμός της πράξης (ιδεασμός, σχεδιασμός και εκτέλεση).
Αν για παράδειγμα το παιδί αρέσκεται στο να αδειάζει τα τουβλάκια στο πάτωμα και να τα σπρώχνει αριστερά- δεξιά ακούγοντας τον θόρυβο που προκαλούν, μη του το απαγορέψετε αλλά βοηθήστε το να κάνει και κάτι ακόμα (πχ. να τα βάλει και σε σειρά σαν τρενάκι και να τα σπρώξει).
Εάν το παιδί διασκεδάζει με αυτό που κάνει, πάλι μαθαίνει κάτι, απλά με άλλο τρόπο. Εφόσον ασχολείται με το παιχνίδι, βάζει το μυαλό και τη φαντασία του να λειτουργήσουν. Δέχεται αισθητηριακά εισερχόμενα, τα οποία ο εγκέφαλός του καλείται να επεξεργαστεί. Εστιάζει και διατηρεί την προσοχή του σε αυτό, εξασκεί τη λεπτή κίνηση, έρχεται σε επαφή με νέα ερεθίσματα, δοκιμάζει και τροποποιεί τη δράση του. Το κυριότερο όμως είναι ότι περνάει καλά, χαμογελάει και τονώνει την αυτοπεποίθησή του.

Παίξτε, διασκεδάστε και αφεθείτε στο να γίνετε και πάλι παιδιά...Κάνει καλό!





Πηγή: http://paidikaiergotherapeia.blogspot.gr/