Τρίτη 31 Ιουλίου 2012



"Ας γράψουμε τις πέτρες"! Ένα παιχνίδι για τα Γράμματα & τη Δυσγραφία



Τα γράμματα είναι σύμβολα με τα οποία επικοινωνούμε γραπτά και μεταφέρουμε τις σκέψεις και τον ομιλούμενο λόγο. Η εκμάθηση των γραμμάτων και της σύνθεσης αυτών για να σχηματίσουν λέξεις, προτάσεις και κείμενα μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους και όχι μόνο μέσα από χαρτί και μολύβι. Ιδιαίτερα για παιδιά που αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες ως προς την αναγνώριση, τον σχηματισμό των μορφών και τον χειρισμό των γραμμάτων θα πρέπει να λάβουν μέρος όλες οι αισθήσεις. Είναι απαραίτητο και παιδαγωγικά πιο αποτελεσματικό για όλα τα παιδιά και ειδικά για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες να υπάρχει μια συμμετοχική, πολυαισθητηριακή και δημιουργική προσέγγιση. Με αυτόν τον τρόπο ένα πρόγραμμα παρέμβασης επιτελεί τον σκοπό του και αποκαθιστά τις δυσκολίες μάθησης ενός παιδιού.


Πολλά παιχνίδια-ασκήσεις μπορούν να γίνουν  και ένα απο αυτά είναι το: "Ας γράψουμε τις πέτρες"! 


Υλικά: πέτρες (παραλίας), χρώματα (μαρκαδόροι, ακρυλικά, ξυλομπογιές, κηρομπογιές, τέμπερα)


Παιχνίδι-Άσκηση: Διαλέγουμε μικρές πέτρες και προτρέπουμε το παιδί να γράψει πάνω τους τα γράμματα του αλφάβητου. Αν το παιδί είναι μικρό και είναι στη φάση της απλής αναγνώρισης σχηματίζουμε εμείς τα γράμματα.


Οι 6 τρόποι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι πέτρες με τα γράμματα είναι:
Γράφουμε τα γράμματα και θέλουμε να μας δείξει την πετρούλα που έχει το γράμμα που ζητήσαμε.
Θάβουμε τα γράμματα-πέτρες στο χώμα ή στη παραλία και βάζοντας το χέρι του όποιο γράμμα βγάλει το αναγνωρίζει.
Σχηματίζει, συλλαβές, λέξεις, προτάσεις.
Σχηματίζουμε με τις πέτρες λέξεις στις οποίες έχουμε κάνει φωνημικό λάθος πχ. λείπει γράμμα (νε_ό), επιπλέον γράμμα (τηγανιστό), αντιμετάθεση γραμμάτων (στάντα) κτλ και ζητάμε να το εντοπίσει και να το διορθώσει.
Σχηματίζουμε λέξεις με ορθογραφικό λάθος πχ. γράφο, μολύβη κτλ.
Παίζουμε κρεμάλα.

Βασικά Tips: Η διάρκεια του παιχνιδιού θα κρατήσει όσο και το ενδιαφέρον του παιδιού και δεν πρέπει να πάρει χαρακτήρα μαθήματος. Επίσης μπορούμε να κολλήσουμε ένα μαγνητάκι πίσω απο κάθε πέτρα και να τις βάλουμε στο ψυγείο για να παίζουμε και το παιχνίδι: "Το έγραψα λάθος στο ψυγείο"(Α' μέρος). Άσκηση δυσλεξίας & Πρώτης γραφής-ανάγνωσης. 

Απευθύνεται: Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας που μαθαίνουν τα γράμματα και σε παιδιά με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες/Δυσγραφία που χρειάζονται εναλλακτικούς τρόπους μάθησης. Μπορεί να γίνει από γονείς, εκπαιδευτικούς, θεραπευτές.




Προσχολική ηλικία και μαθηματικά: δραστηριότητα μάθησης και εξάσκησης!



Υπάρχουν χιλιάδες δραστηριότητες και παιχνίδια που μας βοηθούν να διδάξουμε προμαθηματικές και μαθηματικές έννοιες στα μικρά παιδιά από 3 έως και 6 ετών. 

Οι δραστηριότητες αυτές αποτελούνται από ποικίλλα υλικά διαφορετικού χρώματος και σχεδίου αλλά και από υλικά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας...

Αυτά τα υλικά δεν είναι άλλα από αυτά που έχουμε στην κουζίνα μας!

Μια δραστηριότητα που ενδείκνυται για παιδιά νηπιακής ηλικίας είναι αυτή που περιγράφεται στο παρακάτω βίντεο:


1) δίνουμε στο παιδί ένα καλάθι με διάφορα υλικά και μικρά βαζάκια στα οποία θα ταξινομήσει τα υλικά ανάλογα με το είδος τους.

2) κατόπιν το αφήνουμε να διαλέξει όποιο βαζάκι θέλει και του λέμε να μαντέψει πόσα π.χ. φασόλια πιστεύει οτι έχει μέσα.

3) αφού "μαντέψει" τον αριθμό προτρέπουμε το παιδί να γράψει αυτόν τον αριθμό που πιστεύει σε ένα χαρτί.

4) στη συνέχεια του δίνουμε το βάζο, το οποίο το παιδί θα ανοίξει και θα μετρήσει τον πραγματικό αριθμό αντικειμένων που περιλαμβάνει.

5) αν δεν έχει μαντέψει το σωστό αριθμό βάζουμε το παιδί στη διαδικασία να συγκρίνει αν ο πραγμαικός αριθμός φασολιών είναι μικρότερος ή μεγαλύτερος από την αρχική του πρόβλεψη.
  
6) μπορούμε στη συνέχεια να ανοίξουμε μαζί ένα άλλο βάζο και να εναποθέσουμε τα υλικά στο δίσκο που βρίσκονται και τα υπόλοιπα. Ρωτάμε το παιδί ποιά από αυτά είναι όμοια και ποιά από αυτά είναι διαφορετικά.   

7) εξετάζουμε μαζί το περιεχόμενο των άλλων βάζων και βρίσκουμε πως μπορούμε να ταξινομήσουμε τα υπόλοιπα υλικά ανάλογα με το είδος, το σχήμα ή το χρώμα τους (π.χ. οι καραμέλες είναι φαγώσιμο σαν τα φασόλια κτλ.).




10 tips για να υποστηρίξουμε το παιδί με αυτισμό...


Στην προσπάθεια μας να λειτουργήσουμε υποστηρικτικά στην εκπαίδευση και μάθηση των παιδιών με αυτισμό θα πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπόψιν μας τις δυσκολίες αλλά και τις ικανότητες του εκάστοτε παιδιού.

Εκτός από αυτό όμως, προκειμένου να εκπαιδεύσουμε και να διδάξουμε ένα παιδί με αυτισμό, ακολουθούμε κάποιες βασικές αρχές άρρηκτα συνυφασμένες με τη φύση και τα χαρακτηριστικά των δυσκολιών του.

Ακολουθούν 10 χρήσιμα tips που μπορούμε να έχουμε κατά νου κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας :

1) Εξηγείστε σε κάθε στάδιο της εκπαίδευσης τι πρόκειται να κάνετε μαζί με το παιδί, τι θα ακολουθήσει και γιατί.

2) Δώστε στο παιδί επαρκή χρόνο για να κατανοήσει τις πληροφορίες που του δίνετε και αν δεν σας δωθεί άμεση απάντηση περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα πριν προχωρήσετε.

3) Οι ερωτήσεις σας θα πρέπει να είναι άμεσες και “καθαρές”, χρησιμοποιώντας απλό λεξιλόγιο και εικόνες όπου κρίνεται απαραίτητο – μη βασίζεστε στο παιδί να κατανοήσει από μόνο του πλήρως όσα του ζητάτε ή να ερμηνεύσει τη δική σας γλώσσα του σώματος.

4) Τα άτομα με αυτισμό δυσκολεύονται στη μεταφορική σημασία του λόγου, οπότε δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση του, όπως και στο χιούμορ, το οποίο δυσκολεύονται να κατανοήσουν.

5) Διατηρήστε μια ρουτίνα, είτε πρόκειται για τη δόμηση του χώρου και του περιβάλλοντος, είτε για το πρόγραμμα της διδασκαλίας. Πολλά παιδιά με αυτισμό είναι πιο λειτουργικά όταν γνωρίζουν τι πρόκειται να ακολουθήσει, καθώς έτσι νιώθουν ασφάλεια.

6) Το παιδί ενδέχεται να αντιμετωπίζει δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση. Η δυσκολία αυτή εντοπίζεται κυρίως στην αποφυγή ή τη πλήρη απουσία βλεμματικής επαφής, στην ασυνήθιστη χρήση της γλώσσας του σώματος αλλά και στη μη κατάλληλη χρήση του προφορικού λόγου (π.χ. μπορεί να μιλήσει για κάτι άσχετο με το θέμα του μαθήματος ή της συζήτησης ή μπορεί να πάρει το λόγο χωρίς να του έχει δοθεί κτλ.).

7) Να αποτρέπουμε τις επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές/στερεοτυπίες και πότε?? Κατά τη διάρκεια του μαθήματος δεν είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες για το παιδί, όμως στην ώρα του ελεύθερου παιχνιδιού μπορεί να είναι ένας τρόπος για να χαλαρώσει… Και πάλι, το πότε θα κρίνει ο θεραπευτής να παρέμβει στις στερεοτυπίες του παιδιού εξαρτάται από τον ίδιο, τους στόχους του προγράμματός του και φυσικά τις ανάγκες του μαθητή του!

8 ) Το περιβάλλον παίζει πολύ σημαντικό ρόλο! Μερικά άτομα είναι ευαίσθητα στο φως, στις κινήσεις, στους ήχους, στο άγγιγμα, στις μυρωδιές… Προκειμένου να αποφύγετε κρίσεις άγχους του παιδιού κρατήστε την αίθουσα διδασκαλίας καθαρή και ήσυχη.

9) Κάθε φορά που τα πράγματα δυσκολεύουν, λάβετε υπόψιν σας οτι η συμπεριφορά του παιδιού είναι άμεσα συνυφασμένη με τη διαταραχή την οποία έχει. Οπότε αντιμετωπίστε την κατάσταση με υπομονή, ηρεμία και κατανόηση!

10) Κρατήστε συχνή και καλή επαφή με ΟΛΟΥΣ όσους ασχολούνται με το παιδί – θεραπευτές, δασκάλους στο σχολείο, συμβούλους αλλά κυρίως με τη στενή και -αν είναι εφικτό- με την ευρύτερη οικογένεια του. Αλλά κυρίως με το ίδιο το παιδί! Ακούστε τις ανάγκες τους, εκφράστε τους τις δικές σας και προσπαθήστε να διατηρήσετε μια κοινή πορεία για την εκπαίδευση του παιδιού!

Και κυρίως θυμηθείτε: δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε το παιδί και σεβόμαστε τη μοναδικότητά του! Αντίθετα, προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις αδυναμίες και να καλλιεργήσουμε τα δυνατά του σημεία!

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012



Παιδικό σχέδιο και όσα θα θέλατε να γνωρίζετε για τις ζωγραφιές τους.



Το σχέδιο ενός παιδιού αποτελεί ένα ποιοτικό και πολύ χρήσιμο εργαλείο προκειμένου να παρατηρήσουμε και να αξιολογήσουμε χαρακτηριστικά και πτυχές της προσωπικότητάς του, αλλά και έναν πολύτιμο οδηγό για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που αυτό βιώνει. Μέσα από αυτό, το παιδί μας αφηγείται την πρσωπική του "ιστορία", μας εξομολογείται τους φόβους του, εκείνα που αγαπά καθώς και τη μορφή των σχέσεων που αναπτύσσει με τους "σημαντικούς άλλους".


Οι ερευνητές έχουν καταλήξει οτι η μορφή και η ποιότητα του παιδικού σχεδίου διέπεται από 9 βασικά εξελικτικά στάδια:

1) Περίοδος της κακογραφίας και των κηλίδων...

στη φάση αυτή το παιδί σχεδιάζει χωρίς συγκεκριμένη πρόθεση και δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τη σχέση μεταξύ χειρονομίας και αποτελέσματος.

2) Πρίν από τα 2 έτη...

"μουντζουρώνει" το χαρτί χωρίς να απομακρύνει το χέρι του από αυτό. Η "μουτζούρα" του τείνει σιγά σιγά να πάρει ένα σχήμα κυκλικό ή ωοειδές.

3) Στο 2ο έτος...

επιθυμεί να σχεδιάσει κάτι συγκεκριμένο και συνδέει την αναπαράστασή του με το "πραγματικό" αντικείμενο που έχει στο μυαλό του ("τυχαίος ρεαλισμός").

4) Στο 3ο έτος...

προσπαθεί να μιμηθεί και αναπαράγει το σχέδιο του ενήλικα ("αποτυχημένος ρεαλισμός").

5) Γύρω στα 5 έτη...

ζωγραφίζει μικρά ανθρωπάκια με συγκροτημένο τρόπο (ολοκληρωμένα μέλη του σώματος και πρόσωπο), καθώς στο στάδιο αυτό επιθυμεί να αναπαραστήσει όχι κάτι ορατό ή απτό της δεδομένης στιγμής αλλά κάτι που ήδη ξέρει και φαντάζεται ("διανοητικός ρεαλισμός").

6) Στο 6ο έτος...

το παιδί ξεκινά να ντύνει το ανθρωπάκι του και πολλές φορές το "ταυτίζει" με κάποιο πρόσωπο του στενού του περιβάλλοντος (οικογενειακό πρόσωπο, δάσκαλο κτλ.).

7) Αμέσως μετά την είσοδο στο Δημοτικό...

το σχέδιο του παιδιού διανθίζεται με λόγια και φαντασία, το ίδιο περιγράφει επακριβώς αυτό που αναπαριστά η ζωγραφιά του.

8 ) Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού...

το παιδί εμπλουτίζει κατά πολύ το σχέδιο του και κυρίως με "κίνηση", αναπαριστά αντικείμενα και πρόσωπα με αρκετή ακρίβεια και πιστότητα ("συγκεκριμένος ρελαισμός").

9) Μετά το τέλος του Δημοτικού...

περνάμε σε ένα πιο "αφαιρετικό" στάδιο. Το παιδί ζωγραφίζει με κύριο εργαλείο του τη φαντασία, δεν απεικονίζει πλέον μόνο τα όσα βλέπει ή μόνο τα όσα γνωρίζει.

Θεωρητικά, τα εξελικτικά στάδια είναι τα ίδια για όλα τα παιδιά που βρίσκονται σε παρόμοιο ηλικιακό φάσμα. Δεδομένης όμως της διαφορετικότητας κάθε προσωπικότητας, αλλά και των διαφορετικών βιωμάτων και ερεθισμάτων που παρέχονται στο κάθε παιδί είναι απόλυτα λογικό κάποια παιδιά να αποκλίνουν είτε λιγότερο, είτε περισσότερο από αυτά τα στάδια.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι οτι πρέπει να δίνουμε τις ευκαιρίες σε ένα παιδί να εξελίξει τις δυνατότητές του στο έπακρον ακόμα και αν αυτό βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία. Η ενασχόληση του παιδιού με χρώματα, δαχτυλομπογιές, λαδομπογιές, χαρτιά και γενικότερα με την όλη διαδικασία της ζωγραφικής αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία να αναπτύξει ένα πλήθος ικανοτήτων, όπως η λεπτή κινητικότητα, ο οπτικοκινητικός συντονισμός, απτικές και αισθητηριακές ικανότητες, προσανατολισμό της πλεύριωσής του αλλά και την καλλιέργεια της δημιουργικής σκέψης και φαντασίας του – και φυσικά αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την προσχολική του προετοιμασία!!



Πηγή www.childit.gr

Σε τι ωφελεί το παιχνίδι στην παιδική χαρά?



Το παιχνίδι είναι ένδειξη ψυχικής υγείας και ανάπτυξης. Μέσα από αυτό το παιδί εξερευνά τον κόσμο, μαθαίνει , παίρνει αποφάσεις, κοινωνικοποιείται , γίνεται ανεξάρτητο, αναπτύσσει την σκέψη και αντίληψή του, οξύνει την φαντασία του, εκφράζεται, μιμείται, μαθαίνει κανόνες.

Ιδιαίτερα, στις μεγάλες πόλεις όπου ο μόνος τόπος που μπορούν τα παιδιά να παίξουν είναι μέσα στο σπίτι, η παιδική χαρά είναι ένας καλός χώρος που προσφέρει στο παιδί απλόχερα όλα τα παραπάνω. Εκεί, ωστόσο , θα συναντήσει κανείς παιδιά ήσυχα, ζωηρά, μικρά , μεγάλα, γονείς υπερπροστατευτικούς και άλλους πιο χαλαρούς. Είναι όπως φαίνεται μία μικρή κοινωνία.


ΟΦΕΛΗ : 

  • Βελτίωση αδρής κινητικότητας, ισορροπίας, συντονισμού των κινήσεων, οπτικοκινητικού συντονισμού 

  • Ενίσχυση ανεξαρτησίας 

  • Βελτίωση κοινωνικοποίησης μέσω της συναναστροφής με τα άλλα παιδιά 

  • Βελτίωση δεξιοτήτων προσανατολισμού στον χώρο 

  • Ακολουθία κανόνων μέσα από το ομαδικό παιχνίδι 

  • Καλυτέρευση της σχέσης του σώματός του στο χώρο μέσω της επεξεργασίας πληροφοριών στο αιθουσαίο σύστημα 

  • Βελτίωση στασικής ασφάλειας άρα και ενίσχυση της αυτοπεποίθησής του όταν κινείται στο χώρο 

  • Οργάνωση συμπεριφοράς 

  • Βελτίωση επεξεργασίας πληροφοριών στο απτικό σύστημα 


  • Κινητικός σχεδιασμός 



Οι κίνδυνοι που παραμονεύουν σε μία παιδική χαρά δεν είναι λίγοι. Εύκολα μπορεί να προκληθούν τραυματισμοί λόγω πτώσεων, παγίδευσης δακτύλων ή ποδιών, ακόμα και λόγω της κακής συντήρησης του εξοπλισμού. Γι’ αυτό όσοι συνοδεύουν ένα παιδάκι στην παιδική χαρά , καλό είναι να μην κάθονται αμέριμνοι αλλά να έχουν συνέχεια στο νου τους το παιδάκι τους.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012


Κύηση και διαβήτης



Υπάρχουν δύο σημαντικά θέματα που αφορούν τον διαβήτη και την κύηση.

Το πρώτο αφορά την διαβητική γυναίκα που θέλει να συλλάβει, να κυοφορήσει και να γεννήσει ένα υγιές παιδί.

Το δεύτερο αφορά την ανάπτυξη του διαβήτη της κύησης σε μια γυναίκα η οποία δεν είχε κανένα σημάδι της νόσου στο παρελθόν. 

Για το πρώτο ζήτημα, είναι σημαντικό οποιαδήποτε γυναίκα με προϋπάρχοντα διαβήτη,  να υπάρξει αυστηρός έλεγχος των επιπέδων  της γλυκόζης  και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό κατά τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Οι κίνδυνοι σοβαρών γενετικών ανωμαλιών αυξάνονται από έναν μη επαρκή έλεγχο του προϋπάρχοντος διαβήτη, και επίσης αναφέρεται ως μια σημαντική αιτία αποβολής.

Οι γυναίκες που αναπτύσσουν διαβήτη κύησης συνήθως δεν έχουν αυξημένο κίνδυνο για συγγενείς ανωμαλίες, αν και είναι σημαντικό να παρακολουθούνται και να ελέγχονται προσεκτικά τα επίπεδα της γλυκόζης για να μειωθεί ο κίνδυνος θνησιγένειας.

Όλες οι διαβητικές γυναίκες που είναι έγκυες τείνουν να φέρνουν στη ζωή  πολύ μεγαλύτερα μωρά από το μέσο όρο. Αναφέρεται πως τα μωρά μεγαλώνουν περισσότερο, επειδή επιπλέον σάκχαρα περνούν  μέσω του ομφάλιου λώρου από τη μητέρα στο αίμα του μωρού. Η ινσουλίνη στη συνέχεια μετατρέπει αυτά τα σάκχαρα σε λιπώδη κύτταρα. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτά τα μεγάλα μωρά θα πρέπει να γεννηθούν με καισαρική τομή, δεδομένου ότι είναι πολύ μεγάλο για ένα φυσιολογικό τοκετό.

Εφόσον ο διαβήτης ελέγχεται σωστά δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι διαβητικές γυναίκες δεν μπορούν να έχουν μια υγιή εγκυμοσύνη και να φέρουν στο κόσμο υγιή μωρά. Μόνο όταν ο διαβήτης δεν ελέγχεται μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές. Δυστυχώς, αυτές οι επιπλοκές μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή, υψηλή αρτηριακή πίεση, πρόωρο τοκετό και θνησιγένεια.

Οι έγκυες γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη κάνουν μια εξέταση αίματος για να μετρηθούν τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης πριν από τη σύλληψη. Αυτή η εξέταση αίματος δείχνει το πόσο καλά έχουν ελεγχθεί τους προηγούμενους μήνες τα επίπεδα της γλυκόζης και μπορεί να αναφέρει το ασφαλέστερο χρόνο για σύλληψη. Η συγκεκριμένη εξέταση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να παρακολουθούμε πόσο καλά ελέγχεται ο διαβήτης.

Για τον έλεγχο του διαβήτη τύπου 2 δεν έχουν εγκριθεί φάρμακα που μπορούν οι διαβητικές γυναίκες να πάρουν από το στόμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για το λόγο αυτό, οι γυναίκες που χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα θα πρέπει να μεταβούν στην ινσουλίνη πριν από τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Οι περισσότερες έγκυες γυναίκες ελέγχονται για διαβήτη κύησης, σε κάποιο στάδιο μεταξύ της 24ης και 28ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης. Εκείνες που αναπτύσσουν διαβήτη συνήθως ανακαλύπτουν ότι τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα τους επιστρέφουν στο φυσιολογικό μετά τη γέννηση του μωρού.

Η μέτρια άσκηση πιστεύεται ότι βοηθά τα κύτταρα να κάνουν καλύτερη χρήση της διαθέσιμης ινσουλίνης και συνιστάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, διότι οι απαιτήσεις σε ινσουλίνη μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από εκείνες που απαιτούνται πριν από τη σύλληψη. Τα ούρα μπορεί να ελεγχθούν για κετόνες, η παρουσία των οποίων μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι ο διαβήτης δεν ελέγχεται επαρκώς.

Για την ασφάλεια τόσο της μητέρας όσο και του μωρού, είναι σημαντικό να λαμβάνονται  όλες οι προφυλάξεις  όταν η μητέρα πάσχει ή διαγνωστεί με διαβήτη κατά την κύηση. Διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά προβλήματα. 

Πηγή: www.iatronet.gr

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012


  Εάν έχετε παιδί με Αυτισμό ή Σύνδρομο Asperger, σε αυτή τη σελίδα θα βρείτε μερικά παιχνίδια που θα το βοηθήσουν να καταλάβει τους ανθρώπους και τα συναισθήματα.


http://iautistic.com/free-autism-games.php

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012


Μικροί αναγνώστες και το καλοκαίρι!




Το καλοκαίρι για τα παιδιά σημαίνει ατελείωτο παιχνίδι, ξεγνοιασιά και ανεμελιά… Συνήθως, τα περισσότερα από αυτά δεν μπαίνουν στην διαδικασία του διαβάσματος καθώς αυτή την δραστηριότητα την έχουν συνδέσει με το σχολείο και φυσικά πάντα με το άγχος της επίδοσης!

Όμως, οι καλοκαιρινές διακοπές αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία για μάθηση, καθώς το παιδί δεν διαβάζει πια για “την επόμενη σχολική μέρα” ή για την “εξέταση”, έτσι μπορεί να αντλήσει μέσα από το διάβασμα πολύ πιο ενδιαφέρουσα και ουσιαστική γνώση και φυσικά πάνω σε κάτι που το ενδιαφέρει… Πόσα όμως από τα παιδιά μας επιδίδονται σε αυτό το.. όχι τόσο καλοκαιρινό σπορ?

Μελέτες έχουν δείξει οτι οι περισσότεροι μαθητές βιώνουν μια σημαντική απώλεια των αναγνωστικών τους ικανοτήτων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όμως στα παιδιά που αρέσει το καλοκαιρινό διάβασμα παρατηρείται κατακόρυφη αύξηση των αναγνωστικών ικανοτήτων και φυσικά των γνώσεών τους. Έτσι ξεκινάνε τη νέα σχολική χρονιά, έχοντας ήδη ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα!

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πολύτιμοι βοηθοί του παιδιού στο διάβασμα αποδεικνύονται οι γονείς…

Διαβάστε στο παιδί σας μια καλοκαιρινή ιστορία και δίνετέ του συχνά την ευκαιρία να διαβάζει εκείνο σε εσάς (π.χ. κάποιο εύκολο άρθρο από την αγαπημένη σας εφημερίδα). Φροντίστε να διαβάζετε μαζί σε κάποιο εξωτερικό χώρο, στο πάρκο, στην αυλή ακόμη και την παραλία!
Δώστε το καλό παράδειγμα! Έχετε πάντα στο σπίτι σε διάφορους χώρους πολύ και ποικίλλο γραπτό υλικό όπως περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία κτλ. Κλείστε την τηλεόραση και ονομάστε μια ώρα της ημέρας ως… “ώρα οικογενειακού διαβάσματος”  όπου όλη η οικογένεια μαζί θα διάβαζετε κάτι και μετά θα συζητάτε πάνω σε αυτό που διαβάσατε (π.χ. τι σας άρεσε πιο πολύ ή τι θα αλλάζατε στην ιστορία).
Αφήστε το παιδί να διαλέξει μόνο του αυτό που διαβάσει! Τα κόμικς για παράδειγμα είναι ένας πολύ διασκεδαστικός τρόπος για να εξασκηθεί το παιδί στο διάβασμα και ταυτόχρονα οξύνουν τη σκέψη του και τη φαντασία.
Αγοράστε μαγνητοφωνημένα βιβλία ή παραμύθια. Ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες! Ακούστε τα στο αυτοκίνητο ή λίγο πριν κοιμηθεί το παιδί.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας… Αν το καλοσκεφτεί κανείς, κατά τη διάρκεια της ημέρας δίνονται πολλές ευκαιρίες για εξάσκηση της λεκτικής ικανότητας, στα ψώνια, την ώρα της μαγειρικής, στη βόλτα ή φροντίζοντας τον κήπο… όλες αυτές οι δραστηριότητες βοηθούν στην ανταλλαγή απόψεων με το παιδί και φυσικά στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του.
Κάντε μια βόλτα στην τοπική βιβλιοθήκη! Όλο και κάποιο βιβλίο θα “δελεάσει” το παιδί και φυσικά μην παραλείψετε να γίνετε συνδρομητές!!
Γράψτε το μικρό σας συνδρομητή σε κάποιο παιδικό περιοδικό. Κάθε φορά που θα φθάνει η αλληλογραφία θα περιμένει με χαρά να δει το όνομα του στη θέση του παραλήπτη!!
Διαβάστε μαζί οτιδήποτε συναντάτε στη βόλτα, πινακίδες, ταμπέλες κτλ και μετά μετρήστε ποιός διάβασε τα περισσότερα!
Ενθαρρύνετε το παιδί να φτιάξει ένα “ημερολόγιο καλοκαιρινών διακοπών”. Δείξτε πως να κολλήσει φωτογραφίες, εισιτήρια ή άλλα ενθύμια και πείτε του οτι εκεί μπορεί να σημειώνει οτιδήποτε θέλει (όπως π.χ. ιστορίες από τα παιχνίδια με τους φίλους των διακοπών, εντυπώσεις από μια επίσκεψη σε μουσείο και φυσικά δικές του σκέψεις και συναισθήματα).
Και φυσικά θυμηθείτε! Το καλοκαιρινό διάβασμα, πάνω απ’όλα θα πρέπει να έχει… πλάκα!!!

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Νέα έρευνα υπόσχεται μια πιο έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού


Η μελέτη ενός κοινού ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή μπορεί να εντοπίσει στον εγκέφαλο παιδιών ηλικίας ακόμα και μόλις δύο ετών το «αποτύπωμα» του αυτισμού, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. 

Η μελέτη υπόσχεται μία πιο αντικειμενική μέθοδο πρόωρης διάγνωσης, που θα συμβάλει στην καλύτερη αντιμετώπιση της πολύπλοκης αναπτυξιακής διαταραχής του αυτισμού, όμως πρώτα πρέπει να επιβεβαιωθεί και από άλλες παρεμφερείς έρευνες.

Οι ερευνητές των τμημάτων νευρολογίας και ψυχιατρικής του Νοσοκομείου Παίδων της Βοστώνης, με επικεφαλής τον δρα Φρανκ Ντάφι, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο ιατρικό περιοδικό "BMC Medicine", σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο περίπου 1.000 παιδιών ηλικίας δύο έως 12 ετών. 

Οι επιστήμονες κατάφεραν -με τη βοήθεια ειδικών υπολογιστικών αλγορίθμων που είχαν αναπτύξει- να διακρίνουν εκείνα τα παιδιά που όντως είχαν αυτισμό από τα υπόλοιπα που δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα.

Το ποσοστό επιτυχίας της διάγνωσης κυμάνθηκε στο 90%. Το αυτιστικό «αποτύπωμα» αφορά πρωτίστως μειωμένες συνδέσεις ανάμεσα ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, ιδίως στο αριστερό ημισφαίριο που ρυθμίζει και την ανάπτυξη της γλώσσας.

Ο αυτισμός δεν θεωρείται πλέον μία μεμονωμένη πάθηση, αλλά ένα ευρύ φάσμα διαταραχών με μια ποικιλία συμπτωμάτων και βαθμού σοβαρότητας. Συνήθως, τ’ αυτιστικά παιδιά δυσκολεύονται να βγουν από τον κόσμο τους και να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους. 

Η διάγνωση συχνά αργεί κι ένας ασθενής μπορεί επί χρόνια να μην έχει διαγνωστεί κατάλληλα. Η έως τώρα διάγνωση κατά κύριο λόγο βασίζεται στην υποκειμενική κρίση των γιατρών, καθώς δεν υπάρχουν αντικειμενικοί βιοδείκτες ή ακριβείς απεικονιστικές τεχνικές.

Οι ερευνητές σκοπεύουν να επαναλάβουν τα πειράματά τους με μία δεύτερη ομάδα παιδιών που πάσχουν από το σύνδρομο Άσπεργκερ, που θεωρείται μία πιο ήπια μορφή αυτισμού. 

Συνήθως, οι άνθρωποι με Άσπεργκερ έχουν νοημοσύνη υψηλότερη του μέσου όρου και δυσκολεύονται λιγότερο να μιλήσουν σε σχέση με τους υπόλοιπους αυτιστικούς. 
Όπως είπε ο Ντάφι, η νέα μελέτη θα βοηθήσει να δοθεί και μία οριστική απάντηση, αν το σύνδρομο Άσπεργκερ τελικά, θα έπρεπε να θεωρηθεί μία διαταραχή ξεχωριστή από τον αυτισμό.

Η τεχνική υπολογιστικής ανάλυσης του εγκεφαλογραφήματος μπορεί επίσης, κατά τους Αμερικανούς ερευνητές, να κάνει έγκαιρη διάγνωση κατά πόσο τα μικρότερα αδέλφια ενός παιδιού με αυτισμό κινδυνεύουν κι αυτά να εμφανίσουν ανάλογη διαταραχή (ένα τυπικό άγχος σε μία οικογένεια που έχει ήδη ένα αυτιστικό παιδί).

Ακόμα η νέα μέθοδος μπορεί, σε επόμενο στάδιο, να βοηθήσει στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας που έχουν οι διάφορες θεραπευτικές τεχνικές για τον αυτισμό.

Πηγή: http://paidagwgos.blogspot.com

Μην ξεχνάτε ποτέ ότι.....

Με απλά λόγια πως αντιλαμβάνεται και βιώνει τον κόσμο τριγύρω του ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα, αλλά και πως θα ήθελε να το αντιμετωπίζουν για να είναι όπως όλα τα παιδιά ευτυχισμένο μέσα σε αυτόν  τον κόσμο!


Με μια γρήγορη ματιά τα βασικά χαρακτηριστικά της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ)



Πως νιώθει ένα παιδί με αυτισμό...


Το video αυτό έχει δημιουργηθεί από έναν Αμερικανό 30 ετών με διάγνωση αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Διαταραχές Σίτισης και Κατάποσης στα Παιδιά


Τι είναι οι διαταραχές κατάποσης;

Οι διαταραχές κατάποσης (‘δυσφαγίες’) εμφανίζονται σε διάφορες φάσεις της διαδικασίας κατάποσης:
  • στοματική φάση: δυσκολίες σε θηλασμό, μάσηση και προώθηση τροφής ή υγρών στον φάρυγγα
  • φαρυγγική φάση: δυσκολίες στην έναρξη της κατάποσης, προώθησης της τροφής ή των υγρών στον φάρυγγα, κλείσιμο των αεραγωγών ώστε να μην εισέλθει τροφή ή υγρό στον αεραγωγό (εισρόφηση) και να αποφευχθεί ο πνιγμός
  • οισοφαγική φάση: δυσκολίες στην χαλάρωση και σύσφιξη των ανοιγμάτων στο επάνω και στο κάτω άκρο του φάρυγγα και προώθηση της τροφής στον οισοφάγο.

Ποια είναι κάποια από τα αίτια των προβλημάτων στη σίτιση και την κατάποση στα παιδιά;
  • διαταραχές του νευρικού συστήματος (εγκεφαλική παράλυση, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλοπάθεια)
  • γαστρεντερικές παθήσεις
  • πρόωρος τοκετός/χαμηλό βάρος γέννησης
  • καρδιοπάθειες
  • σχιστίες ή υπερώιο-σχιστία
  • παθήσεις των αεραγωγών

Ποιες είναι οι ενδείξεις και τα συμπτώματα των προβλημάτων σίτισης και κατάποσης;

Στα πολύ μικρά παιδιά, αυτά μπορεί να είναι:
  • υπερέκταση ή ακαμψία του κορμού κατά το γεύμα
  • εκνευρισμός ή μειωμένη εγρήγορση κατά το γεύμα
  • άρνηση ορισμένων μορφών τροφής
  • παρατεταμένη σίτιση (πάνω από 30 λεπτά)

Στα γενικά σημεία περιλαμβάνονται:
  • υπερβολική σιελόρροια ή διαφυγή τροφών/υγρών από τα χείλη
  • γουργούρισμα ή βραχνή/βαθιά φωνή
  • βήχας ή τάση εμέτου κατά το γεύμα
  • επανειλημμένη πνευμονία ή λοιμώξεις του αναπνευστικού
  • δυσκολίες στον συντονισμό της αναπνοής με την κατάποση
  • συχνοί έμετοι
  • μειωμένη αύξηση βάρους ή ανάπτυξη

Ποιες είναι οι επιπτώσεις των προβλημάτων αυτών για τα παιδιά;
  • αφυδάτωση ή κακή διατροφική κατάσταση
  • κίνδυνος εισρόφησης (εισόδου τροφής ή υγρού στους αεραγωγούς)
  • πνευμονία ή επανειλημμένες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού που μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνια πνευμονοπάθεια
  • αμηχανία ή απομόνωση σε κοινωνικές εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν γεύμα

Πού μπορώ να βρω βοήθεια για το παιδί μου;

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για τα πιθανά ιατρικά αίτια του προβλήματος κατάποσης. Ένας εκπαιδευμένος – πιστοποιημένος Παθολόγος λόγου και ομιλίας μπορεί να αξιολογήσει την σίτιση και την κατάποση και να προτείνει θεραπεία όταν χρειάζεται. Πολλοί ειδικευμένοι ιατροί, Παθολόγοι λόγου και ομιλίας και άλλοι θεραπευτές επαγγελμάτων υγείας μπορούν να συνεργαστούν στην αξιολόγηση και τη θεραπεία προβλημάτων σίτισης και κατάποσης.


Με ποιον τρόπο αξιολογεί ο Παθολόγος λόγου και ομιλίας τις διαταραχές κατάποσης;
  • προσεκτική λήψη του ιατρικού ιστορικού, της ανάπτυξης και των συμπτωμάτων του παιδιού σας
  • εξέταση της δύναμης και της κίνησης των μυών που συμμετέχουν στην κατάποση
  • παρατήρηση της σίτισης ώστε να εξεταστεί η σωματική στάση, η συμπεριφορά και οι στοματικές κινήσεις του παιδιού κατά την κατανάλωση στερεών και υγρών
  • πιθανώς εκτέλεση ειδικών εξετάσεων για την αξιολόγηση της κατάποσης

Ποιες θεραπείες βοηθούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων κατάποσης;

Η θεραπεία ποικίλλει σημαντικά, ανάλογα με το αίτιο και τα συμπτώματα του προβλήματος κατάποσης. Μερικές θεραπείες είναι:
  • ασκήσεις αύξησης της δύναμης, της αίσθησης και του συντονισμού των μυών που συμμετέχουν στη σίτιση και την κατάποση
  • συστάσεις για ειδικές τροφές, εξοπλισμό ή τεχνικές για τη βελτίωση της σίτισης και της κατάποσης

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι συγγενείς ή οι νοσηλευτές;
  • κάνοντας ερωτήσεις για να κατανοήσουν το πρόβλημα σίτισης και κατάποσης του παιδιού σας
  • επιβεβαιώνοντας ότι έχετε κατανοήσει καλά το θεραπευτικό πρόγραμμα του παιδιού σας
  • παρακολουθώντας θεραπευτικές συνεδρίες και εφαρμόζοντας τις συνιστώμενες τεχνικές στο σπίτι και στο σχολείο
  • επικοινωνώντας με όλους όσους ασχολούνται με τα προβλήματα σίτισης και κατάποσης και τη θεραπευτική αγωγή του παιδιού σας

Ποιοι Παθολόγοι λόγου και ομιλίας θεωρούνται εκπαιδευμένοι;

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκπαιδευμένοι θεωρούνται οι Παθολόγοι λόγου και ομιλίας που κατέχουν πτυχίο master’s ή διδακτορικό, πιστοποιητικό κλινικής επάρκειας από την Αμερικανική Ένωση Λόγου – Γλώσσας – Ακοής (American Speech – Language – Hearing Association: ASHA) και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος της πολιτείας όπου εργάζονται.

Ο πιστοποιημένος Παθολόγος λόγου και ομιλίας εργάζεται σε νοσοκομεία, κλινικές, κέντρα εξωτερικής νοσηλείας, ιδιωτικά κέντρα, σχολεία.

Συνιστάται στους γονείς να ζητούν Παθολόγο λόγου και Ομιλίας με πιστοποίηση ASHA και εμπειρία στη διάγνωση και τη θεραπεία των προβλημάτων σίτισης και κατάποσης σε παιδιά.

Για πληροφορίες ή παραπομπή σε Πιστοποιημένο Παθολόγο λόγου και ομιλίας, επικοινωνήστε: 
o Αμερικανική Ένωση Λόγου – Γλώσσας – Ακοής (American Speech – Language – Hearing Association: ASHA) www.asha.org   


Πηγή: www.iatronet.gr


Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012


Μη κάνετε αρνητικά σχόλια για τον χαρακτήρα του!



Τα παιδιά επηρεάζονται από τη θετική ή την αρνητική γνώμη των άλλων για εκεινα και, τελικά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υιοθετήσουν συμπεριφορές, τις οποιες οι άλλοι καταλογίζουν σε αυτά! 

Με πολύ απλά λόγια, αν ένα παιδί, έχει συνηθίσει να ακούει από το στόμα του γονιού του, ότι είναι «ανεύθυνο», «χαζό» ή «κακό παιδί», μπορεί τελικά να γίνει ακριβώς αυτο, για να επιβεβαιωσει αυτό που το αγαπημένο του πρόσωπο τού προσάπτει! Το σύνδρομο αυτό λέγεται, «σύνδρομο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας» και δεν απαντάται μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. 

Μάλιστα, πρόσφατα πραγματοποιηθηκε έρευνα στις Ηνωμενες Πολιτειες με ένα δείγμα παιδιών, τα οποια έδωσαν «χαρτάκι» στο δάσκαλο με τους -υποτιθεμενους- καλούς μαθητές. Στο τέλος του τριμήνου, πραγματικα, οι «καλοί» είχαν γίνει όντως καλοί σε σύγκριση με τους υπόλοιπους και πάντα σύμφωνα με όσα είχαν πει οι συμμαθητές τους γι’ αυτούς! 

Να σημειωθεί, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία και για εμάς τους μεγάλους, ότι έχει διαπιστωθεί ότι το ίδιο ισχύει και στις εταιρίες σχετικά με την άποψη, που έχουν οι διευθυντές για κάποιους υπαλλήλους!
Οι υπάλληλοι, που ήξεραν ότι θεωρούνται καλοί, διατήρησαν τις καλές τους επιδόσεις, οι υπάλληλοι που βρίσκονται υπό αίρεση, δεν αύξαναν τις δικές τους, ενώ οι υπάλληλοι που έμαθαν ότι περιμένουν περισσότερα από αυτούς, κατάφεραν να βελτιώσουν τη συνολική τους εικόνα. 

Σχετικά με τα παιδιά μας, που αυτό βασικά μας αφορά, πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα παιδιά στηρίζουν πολλά στη γνώμη που έχουν οι γονείς τους και οι παιδαγωγοί τους γι’ αυτά. 

Επομένως όταν ο μπαμπάς, η μαμά ή ή δασκάλα, τους υπενθυμίζουν ότι «δεν είναι καλοί μαθητές», «δεν διαβάζουν σωστά», «είναι ζηλιάρηδες», «είναι άτακτα» ή τους προσδίδουν οποιαδήποτε άλλον χαρακτηρισμό ή "ταμπέλα", τα παιδιά πείθονται ότι οι μεγαλύτεροι έχουν δίκιο και τελικά επιβεβαιώνουν τις δικές τους προβλέψεις!

Πηγή: www.mother.gr